Bëtowò: na kaszubskim szlaku

Tego szukamy w Bytowie

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Bytów, praca Bytów, pogoda Bytów, spotted Bytów, BS Bytów, PKS Bytów.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Bytowie, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii oraz zerknąć w aktualności.

---

Początki Bytowa sięgają wczesnego średniowiecza, gdy istniał tutaj gród, o którym wspomina Gall Anonim w swojej kronice jako castrum nomine Bitom (łac. zamek o nazwie Bitom). Ten gród, znany wówczas jako Smolarnia, znajdował się około 500 m na zachód od obecnego zamku. Nazwa miasta prawdopodobnie pochodzi od imienia jego założyciela, Byta. Najstarszy zapis nazwy, "Butow", pochodzi z 1321 roku, kiedy Bytów stał się własnością rodu von Behr z Zachodniopomorskiego. Osiem lat później Zakon Krzyżacki nabył te ziemie wraz z miastem i zamkiem.

W 1335 r. powstała parafia w Bytowie, stając się jedną z najstarszych na Pomorzu. Miasto zostało lokowane na prawie chełmińskim 12 lipca 1246 r., otrzymując samorząd, burmistrza, własne sądownictwo oraz herb, który zachował się do dzisiejszych czasów. Lokacja Bytowa była przeprowadzona na "surowym korzeniu", co oznacza, że miasto zostało założone w pewnym oddaleniu od istniejącej zabudowy. Budowa zamku odegrała kluczową rolę w historii miasta, gdyż zastąpił on prymitywną warownię rodziny von Behr pod koniec XIV wieku. Zamek pełnił funkcję siedziby urzędników krzyżackich i zachodnią strażnicą Zakonu.

W okresie wojny trzynastoletniej (1454-1466), Bytów wielokrotnie zmieniał właścicieli. Ostatecznie przeszedł pod kontrolę księcia pomorskiego Eryka II na zasadzie dożywotniego lenna, przekazanego przez króla Kazimierza Jagiellończyka. Podobnie sytuacja dotyczyła Lęborka, który był lennem lęborsko-bytowskim. Po śmierci księcia Bytowa, miasto nie wróciło do Polski, co wywołało niezadowolenie mieszkańców Prus Królewskich i Gdańska. Dopiero w 1526 r. stało się lennem Polski pod zarządem książąt pomorskich z dynastii Gryfitów. Jednakże po śmierci ostatniego męskiego przedstawiciela tej dynastii, Bogusława XIV, w 1637 r., Bytów na 20 lat powrócił pod bezpośrednią administrację Polski.

W 1657 r., po traktacie bydgoskim, ziemia lęborsko-bytowska została ponownie nadana jako lenno elektorowi brandenburskiemu z dynastii Hohenzollern. Chociaż prawowo ten stan trwał do roku 1773, to od końca XVII wieku stosunek lenny praktycznie nie był odnawiany. W 1773 r. Polska zrzekła się praw do lenna lęborsko-bytowskiego na mocy traktatu podpisanego między królem Stanisławem Augustem Poniatowskim a królem Fryderykiem II.

W XVIII wieku miasto dotknęły pożary i epidemia dżumy. Pod panowaniem niemieckim, przede wszystkim brandenburskim, a później pruskim, Bytów pozostawał do 1945 r. W 1912 r. Polacy stanowili około 15% ludności powiatu bytowskiego, a Traktat Wersalski pozostawił miasto w granicach Niemiec. Mimo to istniały polskie organizacje w mieście. Po 288 latach, w 1945 r. miasto powróciło do Polski. 8 marca tego samego roku zostało zajęte przez Armię Czerwoną, a w wyniku działań wojennych około 55-65% zabudowy uległo zniszczeniu.

Pierwsze polskie władze Bytowa pojawiły się dopiero w kwietniu, rozpoczynając proces powolnej odbudowy miasta. Przez cały okres swojego istnienia Bytów był miejscem wielonarodowościowym, zamieszkanym przez Kaszubów, Polaków, Niemców, a do lat trzydziestych XX wieku także Żydów. Na mocy traktatów kończących II wojnę światową Bytów został przyznany Polsce. Ludność niemiecka, pomimo stanowienia największego odsetka populacji Bytowa, została zmuszona do opuszczenia miasta, a osiedlili się tam Polacy, w tym ci z Kresów, Kaszubi, oraz po 1947 roku Ukraińcy z akcji "Wisła".